Η Παιγνιοθεραπεία

είναι μία ψυχοθεραπευτική προσέγγιση, που η θεραπευτική της δύναμη αντλείται από τη συμβολική έκφραση και επικοινωνία όπως π.χ. το παιχνίδι, τη ζωγραφική και το παραμύθι.

Στη παιγνιοθεραπεία, όπως υποδηλώνει και το όνομά της, το παιχνίδι είναι το βασικό μέσο αυτοαποκάλυψης και αυτοενδυνάμωσης. Στο μεταβατικό χώρο του παιχνιδιού, φαντασία και πραγματικότητα συναντιούνται. Παίζοντας, το παιδί δημιουργεί φανταστικούς κόσμους, εντάσσοντας σε αυτούς εμπειρίες και βιώματα από τη πραγματικότητά του ,προκειμένου, να τα εκφράσει, να τα κατανοήσει και να τα επεξεργαστεί.

Με τη βοήθεια του θεραπευτή , το παιδί δημιουργεί και εξερευνά τον κόσμο του και αρχίζει να αποκτά καινούρια νοήματα για τον εαυτό του, τις δυσκολίες του και τους άλλους και να τροποποιεί τους τρόπους συμπεριφοράς του. Ο θεραπευτής εξασφαλίζει το ασφαλές θεραπευτικό περιβάλλον για το παιδί, που διέπεται από συμφωνημένους και με σαφήνεια καθορισμένους κανόνες, σεβασμό και αποδοχή των αναγκών και των προσωπικών ρυθμών του παιδιού, αναδεικνύοντας τη θεραπευτική δυναμική της σχέσης θεραπευτή - παιδιού.

Μέσα σε αυτό το ψυχολογικό περιβάλλον εμπιστοσύνης και αποδοχής το παιδί είναι ελεύθερο να «παίξει» τις δυσκολίες και τις ανάγκες του, να εκφράσει σκέψεις και συναισθήματα, που το πιέζουν, χωρίς τον φόβο απόρριψης και επίκρισής του, να εξερευνήσει εναλλακτικές συμπεριφορές και ρόλους και σταδιακά να βιώσει βαθιές εσωτερικές αλλαγές, που συμβάλλουν στη συναισθηματική του ενδυνάμωση και ψυχική ανθεκτικότητα.
Η παιγνιοθεραπεία απευθύνεται κυρίως σε παιδιά και εφήβους . Η διάρκεια και η συχνότητα της θεραπευτικής διαδικασίας καθορίζονται από τις προσωπικές ανάγκες κάθε παιδιού και κάθε εφήβου αντίστοιχα.